..

Gözleri kapalıyken gördükleri,açıkken gördüklerinden daha güzeldir çoğusu için…
Doğru dimi?
Çoğusu.
Garip bir kelime oldu. Ama şekli garip gelse de içeriğini seviyorsun.
Genellenmek,başkaları gibi olmak hoşuna gidiyor.
Böylece kendini yalnız hissetmiyorsun.
Varız.
Neden?
O* yalnız olmak istemedi.
Yalnızlıktan korktu demedim.
İstemedi.
özgür irade.
Sadece O’nda olan…
O bile, Yaratan, yalnız olmayı –istemezken-,senin istemen garip olurdu doğru değil mi?kısa süreli yalnızlık isteğin oluyordur,sonra bundan sıkılırsın…Sen, yine çoğusu* içinde oluyorsun.ne yaparsan yap, bir başka yaratığa benzeyeceksin.madde için savaşacak,bu dünyaya madde olan kısmını bırakıp gideceksin…madde mi ağır, mana mı? İkilemlerinde boğulurken, böyle bir dünyada yaşamak istemedim belki…Şebnem’in dediği gibi, belki de, yeniden doğup gelsem, çocuk kalır büyümezdim…a-m-a- kader denilene inanırsak, her şey gibi aslında bu da elimizde değil.zamana hükmedemeyiz…Ben yine,gözlerimi kapatmayı ve o zaman gördüklerimi yeğliyorum.Kim bilir,(aslında biliniyor.belli.)belki bir daha açılmaz gözlerim…